మురళి//గుజ్జనగూళ్ళు//
కవిత రాద్దామని కూర్చుంటే
కలం కదలడం లేదు.

విసిగిపోయిన కలం 
తన సిరాను ఎండబెట్టింది.

ఊహలు పదాల కొసంవెంపర్లాడితే
పదాలు భావాల కోసం పరుగులు తీసాయి.

వస్తువునకు దొరకని భావం
కలాన్ని పస్తులు పెట్టడం ఏం భావ్యం.

పదాలంటున్నాయి... 
మేం బిజీగా ఉన్నామని,

సమాజం లోని కుల్లును కడగడం లో
కవులకు సాయం చేద్దామని 

వారి భావాల మాటున దాగున్నాయట.
వారి ఊహల ఊయలలో ఓలలాడుతున్నాయట.

భావాల కోసం వెళ్లిన పదాలు 
ఆ జల్లులలో తడిచి ముద్దౌతున్నాయట.

నే పిలిస్తే వస్తానుండు, 
కొంచెం ఓపిక పట్టు అంటున్నాయి.

కవి కాల్పనిక లోకం లో
కాసేపు విహరించాలంటున్నాయి. 

రవి కాంచని అందాలను 
పరవశమున చూస్తున్నాయట.

కవి అనే గిజిగాడు కడుతున్న గుజ్జన గూటికి
ఊహలై, సన్నని ఈనెలై సహకరిస్తున్నాయట

మనసుకందని భావాలకై ఊహలనే రెక్కలతో
మకరందం కొసం తావి అనుకొని కాగితం పై 

పిచ్చి పిచ్చిగా పరుగులు తీస్తున్నాయట.