మురళి||సోయగం|| 

మధువులు ఊరె నీ పెదవులు 


కెంపులు చిందే నీ చెక్కిల్లు,


వలపులు చిలికే నీ చూపులు


తలుకులు బెలికే నీ కురులు


పువ్వులు విరిసే నీ నవ్వులు


నడకలు నేర్పే నీ పదములు


గమకము నేర్పే నీ నడతలు


గానము నేర్పే నీ పలుకులు


కులుకులు ఒలికే నీ హొయలు


చెణకులు విసిరే నీ మాటలు


సిగ్గులు విరిసే నీ కన్నులు


నిగ్గులు మెరిసె ని బుగ్గలు


మరులను వీచిన నీ కురులు


పరువము పొంగే నీ వయసు


నిగ్గులు తేలే నీ పొంగులు


మత్తును గొలిపే నీ పొందులు


తళుకులు మెరిసే నీ సోయగాలు


ఊసులు చెప్పే నీ తలపులు


ఒంపులు తిరిగే నీ ఒళ్ళు


తేనెలు చిలికే నీ నవ్వులు


వలపులు పండే నీ తలపులు


ప్రేమలు పంచే నీ జ్ఞాపకాలు


వన్నెల కురిసే నీ జిలుగులు


హరివిల్లు విరిసే నీ సొగసులు


తొలకరి జల్లె నీ కలయిక


అల్లుకు పోయె నీ సొగసులు


పిలుపులు పిలిచే నీ చూపులు


మత్తులు జల్లె నీ కబురులు


కవితలు నేర్పే నీ బాసలు


మధుమాస వేళలో నీ సోయగాలు!


***************************