తెలుగు సాహిత్యం లో అత్యంత క్లిష్టమైన పద్యము-సాహిత్య గోష్ఠులలో పండితులకు కొరుకుడు పడని పద్యం...
కం. *కమలాకరకమలాకర కమలాకర కమల కమల కమలాకరమై కమలాకర కమలాకర కమలాకరమైన కొలను గని రా సుదతుల్.*
- ఈ పద్యాలనిచ్చి అర్థతాత్పర్యాలు చెప్పమనటం పరీక్షకులకూ, పృచ్ఛకులకూ, అవధానులు ఒక కేళీ వినోదంగా ఉండేదట. మాడుగుల సంస్థానానికి వెళ్ళినపుడు అల్లమరాజు సుబ్రహ్మణ్యకవి వారిని ఈ పద్యానికి అర్థం చెప్పమని అడిగారట. తెనాలి రామకృష్ణకవి కందర్పకేతువిలాసములోని శబ్దచిత్రం ఇది.
ఆ సుదతుల్ = అందమైన పలువరుసతో అలరారుతున్న ఆ సుందరాంగులు;
కమలా = లక్ష్మీదేవియొక్క, కరకమల = పద్మము వంటి చేయి,
ఆకర = ఉనికిపట్టుగా కలిగిన,
కమల = తామరపూవునకు, ఆకర = జన్మస్థానమై,
కమల కమల కమలాకరమై - కమల = బెగ్గురు పక్షులకు, కమల = పరిశుద్ధజలములకు,
కమల + అ = పద్మములయొక్క సమూహమునకు,
ఆకరమై = - నివేశనమైనది; *కమలాకర* - క = మన్మథునియొక్క,
మ = సమ్మోహనకరమగు, లా = వశీకరణశక్తిని,
కర = కూర్చునదై,
*కమలాకర* - కమలా = పద్మినీజాతి స్త్రీలకు,
క = శరీరములందు, ర = కామాగ్నిని ఉద్దీపింపజేయునదకై, కమలాకరము + ఐన = సర్వసంపత్ప్రదమైన, కొలనున్ = సరోవరమును, కనిరి = నేత్రపర్వముగా వీక్షించిరి .... సేకరణ:వల్లూరు దాలినాయుడు.
No comments:
Post a Comment